مدیر مدرسه برایم تیتر خبرهای روز مدرسه را فرستاد و در سر تیتر نوشت: «پشتیبانی آقای کرباسیان از سؤالات بچه‌ها تا حوالی ساعت ۱۰ شب قبل از امتحان ادبیات میان‌ترم» با خواندن این خبر، چیزی جز مسئولیت‌پذیری و تعهد در ذهنم نیامد. کاری که این روزها، انجام‌دادنش شبیه به معجزه است. اینکه تا ساعت ۱۰ شب، با دانش‌آموزان همراه شوی تا بتوانند نمره‌ای خوب از امتحان بگیرند. یعنی از ساعت‌هایی که می‌توانستی کنار اعضای خانواده بگذرانی یا برای مطالعه و خوردن چای و دیدن فیلم مورد علاقه‌ات صرف کنی، چشم بپوشی و فقط معلم باشی؛ معلمی شبانه‌روزی.
نوشته های مرتبط ...
امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!